Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) και οι οργανώσεις – μέλη της, όπως το Σωματείο Κινητικά Αναπήρων Μαγνησίας «Ιππόκαμπος» υποστηρίζουν ότι είναι επιβεβλημένη η αναπροσαρμογή των αναπηρικών επιδομάτων προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, διασφαλίζοντας παράλληλα και ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
Ο πρόεδρος του Σωματείου «Ιππόκαμπος» κ. Πέτρος Μπέλλος αναφέρεται στα αιτήματα της ΕΣΑμεΑ που εστάλησαν και στον Πρωθυπουργό, αλλά μας μεταφέρει και την αίσθηση ανασφάλειας και αβεβαιότητας που υπάρχει.
Μάλιστα διαπιστώνει ότι άτομα με αναπηρία που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος ζωής και από την άλλη στο κόστος φαρμάκων και θεραπειών αναγκάζονται να σταματούν φυσικοθεραπείες, αλλά να κόβουν και φάρμακα.
«Πρώτο και κύριο αίτημα μας είναι η σύνδεση της αύξησης των αναπηρικών επιδομάτων του ΟΠΕΚΑ σύμφωνα με την αντίστοιχη αύξηση που δίνεται στον κατώτατο μισθό κάθε χρόνο, έτσι ώστε κάθε ένα-δύο χρόνια να υπάρχουν και οι αντίστοιχες αυξήσεις και στα επιδόματα μας. Οι συνθήκες διαβίωσης των ΑΜΕΑ είναι ασφυκτικές. Αύξηση κόστους ζωής, άνοδος τιμών στα βασικά αγαθά, στην ενέργεια, στα καύσιμα. Οι ανάγκες μας πλέον καλύπτονται πολύ πιο δύσκολα από ότι παλαιότερα και η ΕΣΑμεΑ ζητά την αναπροσαρμογή όλων αυτών των επιδομάτων ώστε να μπορέσουν να καλυφθούν οι ανάγκες μας όσο το δυνατόν καλύτερα ώστε να υπάρχει και για εμάς ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
Το 2023 πήραν κάποια αύξηση τα επιδόματα του ΟΠΕΚΑ χωρίς να υπάρξει κάποια αντίστοιχη αύξηση στα επιδόματα e-EΦΚΑ, όπως για παράδειγμα το επίδομα απόλυτης αναπηρίας. Θα έλεγα ότι μια αύξηση των επιδομάτων σε 15% θα ήταν μια ικανοποιητική αύξηση σε πρώτη φάση ώστε να μπορέσουν να καλυφθεί η αύξηση του κόστος ζωής. Στη συνέχεια θα μπορεί να δίνεται μια ετήσια αύξηση βάση των αυξήσεων στους μισθούς. Η αλήθεια είναι ότι όταν μειώθηκαν οι μισθοί δεν έγινε κάτι αντίστοιχο με τα αναπηρικά επιδόματα, είχαμε εξαιρεθεί και νομίζω δικαίως, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα χρήματα που λαμβάνουμε, επαρκούν.
Οι επιπτώσεις δεν είναι μονάχα στην τσέπη, αλλά και στην υγεία; Υπάρχουν αλυσιδωτές επιπτώσεις, όπως περικοπές σε υπηρεσίες και σε φάρμακα.
«Ακριβώς έτσι είναι. Προβαίνουμε ατομικά σε περικοπές σε βασικές υπηρεσίες, αλλά και σε φάρμακα. Για παράδειγμα, κάποιοι αναγκάζονται να κόψουν κάποιες φυσικοθεραπείες που για εμάς είναι απαραίτητες και αυτό δημιουργεί και μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση . Αν αυτό συμβαίνει σε κάποιον άνθρωπο που δεν βρίσκεται στην κατάσταση μας, φανταστείτε σε εμάς που αντιμετωπίζουμε περισσότερες δυσκολίες πόσο επιβαρύνει και την ψυχολογική μας κατάσταση. Όλο αυτό μας δημιουργεί ένα αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Στα αιτήματά σας βρίσκεται και η χορήγηση επιδόματος κώφωσης-βαρηκοΐας στα κωφά-βαρήκοα άτομα χωρίς όριο ηλικίας…
«Ναι, ζητάμε τη χορήγηση του επιδόματος κώφωσης-βαρηκοΐας στα κωφά-βαρήκοα άτομα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, με κατάργηση των ισχυόντων ηλικιακών περιορισμών (από 18-65), καθώς αποτελεί μία μόνιμη και μη αναστρέψιμη μορφή αναπηρίας που κατ’ ανάγκη συνεπάγεται πρόσθετες ανάγκες και οικονομικές επιβαρύνσεις. Το όριο των 65 ετών δεν πρέπει να υπάρχει. Γιατί δηλαδή μετά τα 65 σταματάει να υπάρχει η αναπηρία; Όχι βέβαια. Και αυτός ο άνθρωπος τι θα κάνει μετά; Πως θα μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς. Έτσι πρέπει να καταργηθεί το όριο των 65 ετών.
Ποιες αποφάσεις χρειάζεται να ληφθούν για να υπάρξουν περισσότερες προσλήψεις ατόμων με αναπηρία;
Μετά από πολλά χρόνια έγινε μια προκήρυξη για την πρόσληψη στους δήμους 1.000 ατόμων με αναπηρία που αυτό βοήθησε κάποια από αυτά τα άτομα. Αυτοί όμως οι διαγωνισμοί θα πρέπει να γίνονται πιο τακτικά. Υπάρχει και ένα ποσοστό 5% θέσεων ατόμων με αναπηρία που πρέπει να καλύπτονται σε διαγωνισμούς ΑΣΕΠ, αλλά θα έλεγα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα εμφανίζεται στον ιδιωτικό τομέα, όπου οι εργοδότες αποφεύγουν να προσλαμβάνουν άτομα με αναπηρία φοβούμενοι ότι δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην εργασία».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΛΛΗΣ
ΑΡΤΕΜΗΣ ΧΑΛΑΤΣΗΣ
Πηγή: e-thessalia.gr
